Ναι κόσμε, 14 Φεβρουαρίου σήμερα κι είστε όλοι κατά της γιορτής του "Αγίου Βαλεντίνου". Γιατί είναι εμπορική, και επομένως κακιά. Και ενώ μέχρι χτες τραγουδάγατε and i will always love you και baby join me in death, σήμερα δηλώνετε αντικομφορμιστές και χαίρεστε γιατί είστε εναλλακτικοί και μίζεροι. Μόνο που δεν είστε μόνο εσείς, έχουν γίνει όλοι έτσι, πηγαίνοντας κόντρα σε κάτι που δεν τους αναγκάζει ούτε να κάνουν μια βουτιά στον κόσμο της σιροπιαστής-ρομαντικής-γλυκιάς φαντασίας τους και να βγουν να "γιορτάσουν", ούτε να καθίσουν τιμωρία σπίτι και να σκέφτονται τι πάει στραβά με τη μοναξιά, τα νεύρα και τον κυνισμό τους.
Γιατί όλοι αξίζουμε λίγο παραπάνω ρομαντισμό και σιρόπια στη ζωή μας, την κάνουν να φαίνεται λιγότερο σκληρή απ' ότι είναι στην πραγματικότητα.
(εντάξει), ίσως καταντάει λιγουλάκι υπερβολικό το ότι αναγκαζόμαστε να βλέπουμε παντού για μια ολόκληρη μέρα χαμογελαστά κόκκινα αρκουδάκια που έχουν καρδούλες πάνω, μπαλονάκια που έχουν καρδούλες πάνω, λουλουδάκια που έχουν καρδούλες πάνω -και ό,τι σκατά έχει καρδούλες πάνω- που ξεπερνούν τα όρια του κιτς, αλλά στο κάτω κάτω κανείς δε μας λέει ότι το ζευγάρι που σαλιαρίζει στο διπλανό τραπέζι αγαπιέται μόνο σήμερα. Γιατί άκουσα και το "όποιος είναι ερωτευμένος, γιορτάζει κάθε μέρα". Συμφωνώ, αλλά γιορτάζει ΚΑΙ σήμερα. Κι απλά βρίσκει μια αφορμή να πάει κάπου που δεν θα πήγαινε υπό νορμάλ συνθήκες, να ακούσει μουσική που δεν θα άκουγε ποτέ του και να αγοράσει ένα κάρο ρομαντικοαηδιαστικά πράγματα που δεν θα έβρισκε καμία από τις υπόλοιπες 364 μέρες του χρόνου. Να ξεφύγει με λίγα λόγια από την κουραστική καθημερινότητα που πιθανότατα ζει έστω και για μια μέρα.
Εξάλλου, το μόνο που ψάχνουμε όλοι μας είναι μια υποτυπώδη αφορμή να γιορτάσουμε,να βγούμε εκεί έξω και να ζήσουμε κάτι έντονο, να πούμε κάτι διαφορετικό, κάτι που δε θα ξεστομίζαμε σε άλλες περιστάσεις, να κάνουμε κάτι που θα αξίζει να θυμόμαστε, όσο ανούσιο,χαζό και μεινστριμ κι αν μας φαίνεται. Και μακάρι να μας έδιναν κάθε μέρα λόγους να κάνουμε την κάθε στιγμή μας ξεχωριστή, αφού σχεδόν ποτέ δεν μπαίνουμε στον κόπο να το κάνουμε εμείς οι ίδιοι.
Γιατί όλοι αξίζουμε λίγο παραπάνω ρομαντισμό και σιρόπια στη ζωή μας, την κάνουν να φαίνεται λιγότερο σκληρή απ' ότι είναι στην πραγματικότητα.
Χαρούμενη μέρα του Αγίου Βαλεντίνου λοιπόν.
εννοείται ότι ο κόσμος έχει ανάγκη και δικαίωμα να χαρεί, και να νιώσει λίγο γιορτή ρε παιδί μου, και να ανταλλάξει ηλίθια δώρα και μελωμένα χαμόγελα και καρδούλες και σιρόπια αν το θέλει. οπωσδήποτε όχι μόνο στις 14, αλλά και κάθε μέρα, αλλά συμφωνώ, γιατί όχι και στις 14; εγώ αγόρασα ένα μουσικό κουτί που έπαιζε το la vie en rose και το πρόσφερα, όχι γιατί πιστεύω στον Άγιο Βαλεντίνο ή γιατί περιμένω κάτι ανάλογο από την άλλη πλευρά, αλλά γιατί νομίζω ότι άλλη μια ευκαιρία για να εκφράσεις την αγάπη σου μ' έναν πιο παιδικό-εφηβικό τρόπο και να ξεφύγεις όπως λες απ' την καθημερινότητα είναι κάτι που δεν πρέπει να χάνεται. Και θα αγοράσω χαζοδωράκια και σε άλλες περιπτώσεις και σε ανύποπτο χρόνο και χωρίς κανένα λόγο, όμως για όποιον το αισθάνεται, στις 14 ή στις 21 που είναι σήμερα, ή οποιαδήποτε μέρα, για άλλη μια φορά, χαρούμενη μέρα του αγίου Βαλεντίνου.
ΑπάντησηΔιαγραφή