Sometimes I think I was born backwards… you know, come out of my mum the wrong way. I hear words go past me backwards. The people I should love, I hate, and the people I hate…

- Σήμερα δεν ήθελα να ξυπνήσω. Σκεφτόμουν συνεχώς πόσο απλά κι εύκολα θα ήταν όλα αν μπορούσα να κουκουλωθώ για λίγη ώρα, να κλείσω σφιχτά τα μάτια μου, και ξαφνικά όταν τα ανοίξω να έχω αποκτήσει φτερά, να τον πετάξω αυτό τον κόσμο, όχι να χάνομαι στις σκέψεις όπως τώρα τελευταία. Γιατί είναι αμέτρητες κι είναι μπερδεμένες. Γιατί με πνίγουν και δε μπορώ να ανασάνω.
Θα θελα, ξέρεις, να ανήκω κάπου, αλλά και πουθενά. Να 'μαι κάτι αλλιώτικο, κάτι καινούριο, καλύτερο.
-Κι ήσουν ποτέ?
-'Οχι.

Αλλά μετά, όταν το ξανασκέφτηκα, δε θα θελα να είχα αλλάξει πραγματικά, ούτε εγώ ούτε η οπτική μου. Ας άλλαζε για μια φορά ο κόσμος, μόνο για χάρη μου. Μακάρι αυτός να 'ταν διαφορετικός.
 Μακάρι να μου έδινε μια μόνο ευκαιρία ν' αλλάξω όλα αυτά που μισώ και να τα κάνω δικά μου, και θα τ' αγκάλιαζα σφιχτά, για πάντα. Να μη μου φύγουν ποτέ.